Παρακολούθησα πριν λίγες μέρες ένα καταπληκτικό σεμινάριο για την θεραπεία του (ψυχικού) Τραύματος με την αυθεντία στο αντικείμενο Dr Bessel Van Der Kolk.
Ο ντόκτορ, λοιπόν, ανέλυσε ότι το Τραύμα δεν είναι απλά μια συναισθηματική απάντηση σε ένα τρομακτικό γεγονός -πχ ατύχημα, βιασμό ή φυσική καταστροφή- που άπαξ και περάσει το ξεπερνάμε.Το τραύμα αλλάζει στην κυριολεξία τον εγκέφαλό μας.
Άπαξ και συμβεί, κατακλύζει το κεντρικό νευρικό μας σύστημα, αλλάζοντας τον τρόπο που επεξεργαζόμαστε και ανακαλούμε τις αναμνήσεις μας, διαστρεβλώνοντας την ερμηνεία της πραγματικότητάς μας και στερώντας μας την ικανότητα για φαντασία.
Κι όσο παρακολουθούσα την ανάπτυξη του θέματος, δεν μπορούσα παρά συνδυάσω και να παραλληλίσω ό,τι άκουγα για το τραύμα με αυτά που γνωρίζω για τον χρόνιο πόνο. Γιατί κι αυτός τα ίδια κάνει -σε μικρότερο βαθμό μεν, στις ίδιες συνιστώσες δε.
Ένα από τα λεχθέντα του Dr Van Der Kolk που μου έκανε περισσότερο εντύπωση ήταν μια φράση: «Η Φαντασία είναι κεντρικός πυλώνας της θεραπείας».
Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ. Κι όμως, έχει απόλυτο δίκιο.
Είναι γεγονός το ότι άπαξ και περάσουμε ένα τραυματικό γεγονός (κι ο Κος Π περνάει και αφήνει χάος πίσω του), μπαίνουμε σε φάση επιβίωσης και χάνουμε τη Φαντασία μας, την ικανότητα να ονειρευτούμε ένα διαφορετικό μέλλον από το άχαρο ή δύσκολο παρόν μας.
Η Φαντασία όμως είναι απολύτως απαραίτητη για την ποιότητα της ζωής μας*.
Μας δίνει τη δυνατότητα να εγκαταλείψουμε τη ρουτίνα της καθημερινότητάς μας, ονειρευόμενοι ταξίδια, ένα καινούριο πρότζεκτ, έναν έρωτα, μια συνάντηση – όλα αυτά που κάνουν τη ζωή ενδιαφέρουσα.
Πυροδοτεί τη δημιουργικότητά μας, διασκεδάζει από την πλήξη μας, ενισχύει την ευχαρίστησή μας και εμπλουτίζει τις πιο στενές μας σχέσεις.
Και το πιο σημαντικό: στο τώρα της κρίσης μόνο αυτή μπορεί να μας δώσει λύση.
Μας παρέχει την ευκαιρία να οραματιστούμε νέες δυνατότητες, να δούμε μια άλλη οπτική, να είμαστε πιο ευέλικτοι στη σκέψη μας, να σταματήσουμε να είμαστε κολλημένοι στο «τι έπαθα, εγώ, ο καημένος» και να εστιάσουμε την προσοχή μας στη λύση κι όχι στο πρόβλημα.
Εσείς τι λέτε, Παίδες; Περιμένω σκέψεις και απόψεις με αγάπη ❤️ πολλή πασπαλισμένη με μπόλικη φαντασία.
* Μπορείτε να διαβασετε περισσότερα για το (ψυχικό) Τραύμα στο Βιβλίο του Dr Van Der Kolk «Το σώμα δεν ξεχνά» εκδόσεις Κλειδάριθμος